Aval !



Mehrauli / New Delhi , India

Şu aralar nereleri fotograflasam hep kendi yazgımızla yüzleşiyorum.
Sanki birşeyler var o yazgıyla görüşmeye iten,
sanki benim ülkemim  yazgısı dünyanın bu köşesinde bile hatırlatıyor kendisini.
Aydınlığa aç nesiller yerine aydınlığı korku objesi yapan,
çalışıp didinip onurlu olmayı enayilikle bir tutan,
yangına göğüs gerenlere arkadan tekme atmayı hüner sanan,
yazgısının ona bu yaşamı dikte ettiğine inanan,
inandırılan,
inanmayanları ne şekilde olursa olsun inandırma (!) görevini üstlenen güruh yetiştirildi...
O güruh ki,zamanında başını karanlık penceresinden dışarı uzattığında yanacağını,
cennetten kovulacağını ve
hiç bir zaman affedilmeyeceğini düşünen , düşündürülen ve kabul ettirilenlerin devamıdır.
Aradaki fark ;
Şimdikiler cilalı ve süslü dolanabilmekte ,
karanlık yüzlerine aydınlık olduğunu varsayan payandalarını tutup,
arkasından her akla gelmezi çevirebilmekte ustalaşmışlardır.
Satın aldıkları paçavra laf ebelerinin ardında durmayı bile artık gereksiz görecek kadar azgınlaşıp , en hayasız sırıtmalarını artık kanlı tükürükler saçarak kahkalara çevirmişler , ellerindeki gücü son darbeyi vurmak için bütün şiddetiyle baskıya dönüştürmekten geri durmamaktadırlar.
Ardından gidenlere diyecek ne lafı oluki ? Onlar zaten bu karanlıklar için yıllar boyu hazırlanan beyni süngere , yüreği çakıla , fikri kömüre döndürülmüş hazır kıtalar .
Yanlarında alıp götürdükleri  -ki tam götüremediler-  koskocaman bir kavgadır , karanlıkla savaşın parlayan zaferidir , onurlu duruşun gururu , direncin yıkılmaz ve yakıcı onurudur...
Hiç elde edemedikleri , sahip olamadıkları dik durabilmenin hazzını yaşayamamak onları daha da sahiplerine yakınlaştırdı ve daha da azgınlaştırdı .
El etek öpme kamburlarının , çanaktan artakalanla yaşamayı lütuf görenlerin , aynada bile yüzü görünmeyenlerin hesaplaşmaları daha bitmedi ,
bitmeyecek
ve sonsuza dek sürdürecekler kirli kavgalarını güleryüzlü karanlıklarıyla.

Kendi yağında kavrulan sessiz gurur(!) neredesin ?
Sana dokanmaya gelen yılanlardan kaçamayacağın iki nokta arasındasın , yukarıdan beklediğin yardım hiç gelmeyecek ,
aşağı giden yolun hangi basamağında durursan dur , bir anda tökezlemene kaldı işin.

Hala inanıyor musun cennetini çalan karanlıklara ?

Gurgaon / Haryana
04 . 06 . 2011