Tüketmek , daha çok ve daha hızlı tüketmek üzerine kurulan tezgaha gelmek ve uyanana değin bir dolu şeyi kaçırmak. Bu zamana değin elimin içinde olup da havaya savurduğum bir dolu değeri çok ama çok sonraları farkedebildiğim gibi , ölmeyen aşk dediğim , "Analog Fotograf" , yani başından beri ('73 den bu yana) bildiğim ve büyüsüne kapıldığım karanlık odadan yolun geçtiği Fotograf -da,tam avuçlarımdan kaçacakken- uzun suskunluğunu bozdu ve hatırlattı varlığını . Bunu nasıl yaptığını bilmiyorum ama iyi yaptı da getirdi aklımı başıma . Hoş , aklımın olup olmadığı meçhul ama , Filmi makinaya takıp sokaklarda "ava çıkmak" tam bir gerçek . Elbette çağın yeni olanaklarına kapım asla kapalı değil , ama varolma nedenim olan gerçek fotoğraf tadına sırtımı "6" yıl , evet "ALTI" yıl dönüp , kapılarımı kapatmak !? Bunun yanıtını tek sözcükle verebilirim ; "Şımarıklık!". Tam karşılık gelen açıklama bu bana göre.
İki yıldır Hindistan'ı çağın armağanı Dijital teknolojinin bana verdiği en keyifli olanaklarla fotografladım ve bundan sonra da buna devam edeceğim . Ama , artık diğer omzumda ilk göz ağrım olan 35 mm 400 ISO (eskiden ASA idi) S / B filmimin çekime hazır olduğu makinam da olacak .
Son bir haftadır çektiğim kare nasıl olmuş diye makinamı çevirip bakmadan ( itiraf edeyim ; önceleri bakıyordum ) fotograf çekerek dolaşıyorum Yeni Delhi sokaklarında ...
Yani ; hem ilk , hem de ikinci baharımı yaşıyorum .
Kim bilir , belki de sonbahardır bunları söyleten...
Gurgaon , Haryana / HİNDİSTAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder